Avrupa Konseyi Genel Sekreteri Marija Pejčinović Burić ve Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi Başkanı Liliane Maury Pasquier, 10 Aralık İnsan Hakları günü için ortak bir bildiri yayınladı.
2020’de İnsan Hakları Sözleşmesi başlıklı bildiride Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ndeki (AİHM) gecikmeler ve düzeltmelere de vurgu yapıldı.
Bildiri şöyle:
“İnsan Hakları Evrensen Beyannamesi’nin açtığı yolu takiben Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi de 4 Kasım 1950’de imzaya sunuldu.
Sözleşme son 70 yılda kıta geneline yayıldı ve şu anda 47 ülkede 830 milyondan fazla insanın temel haklarını ve özgürlüklerini korumakta.
Avrupa, Strasburg’daki Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) tarafından denetlenen sözleşme ile birlikte, dünya çapında en güçlü uluslararası insan hakları koruma sistemine sahip.
Bu hepimizin gurur duyabileceği bir şey.
Mahkemeden çıkan 20 bin’den fazla karar Avrupa Konseyi’ne üye devletler tarafından uygulanarak, sıradan vatandaşların yaşamını daha iyi hale getirdi.
Sözleşme bunun yanında, ülkelerin yetkili merciileri tarafından yerel olarak uygulandığında dünyadaki insan hakları standartlarının yükseltilmesine yardımcı olan pekçok olumlu değişiklik yarattı.
Ancak bununla birlikte bu başarıları hiçbir zaman tamamlanmış görmemeliyiz aksi takdirde onları kaybedebiliriz.
Haklarımız için mücadele ediyoruz. Hala yapılacak çok iş var.
2019’da bizim için 10 yıllık bir reform süreci sona erdi.
Mahkemede süreç bekleyen davaların süreci yarı yarıya indi ve kararların icrasında kayda değer iyileştirmeler yapıldı:
Bununla birlikte, hala 60 bin başvuru değerlendirmeyi bekliyor ve 5 binden fazla karar uygulanmamış şekilde bekliyor.
“Bu rakamlar oldukça yüksek ve Avrupa Konseyi, adaletin sağlandığından ve ihlallerin tekrarlanmaması için sistematik sorunların çözüldüğünden emin olmak için mahkeme ve üye ülkeler arasında koordinasyon sağlamada daha çok çaba göstermeli.
Ayrıca, sözleşmenin sıcak çatışma bölgeleri ve kıtanın her köşesindeki insanların etkili şekilde uygulanmasını ve korunmasını sağlamak için çalışmalıyız.
Avrupa Birliği’nin sözleşmeye katılımını bu çerçevede çok önemli bir adım olarak görmekte ve bildirgenin uzun ve tartışmalı tarihinde yeni bir sayfa olarak görmektedir.”
