Gazeteci Savaş Demir, Dünya Ekonomik Forumu toplantısını ve 2020 yılının muhtemel ayaklanmalarının kapitalistleri düşürdüğü telaşı değerlendirdi.
Öngörüler peş peşe sıralanıyor. 2020 ayaklanmalar yılı olacağı, kapitalizmin daha fazla
dayanamayacağı , ekonomik krizin bu kez 3. Dünya savaşı çıkaracağı gibi açıklamalarla gündem
daha da yoğunlaştığı bu günlerde, kapitalist tekellerin ve temsilcilerinin, üst düzey devlet
yetkililerin bir araya geldiği Dünya Ekonomik Formu (WEF) İsviçre’nin Davos kentinde
toplanıyor.
Kapitalist-emperyalist sistemin çıkmazlarını tartışarak, bir yol bulmaya çalıştıkları ve bu nedenle
her yıl toplanan WEF’te bu yılın katılımcıları ayrıca dikkat çekici.
ABD Başkanı Donald Trump, Almanya Başbakanı Angela Merkel, BM Genel Sekreteri Antonio
Guterres, AB Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen ve NATO Genel Sekreteri Jens
Stoltenberg'in yanı sıra İsveçli iklim aktivisti Greta Thunberg de bulunuyor. Ayrıca Uluslararası
Para Fonu (IMF) Başkanı Kristalina Georgieva, Avrupa Merkez Bankası (ECB) Başkanı
Christine Lagarde, Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ) Genel Sekreteri Roberto Azevedo ve Ekonomik
İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) Genel Sekreteri Angel Gurria, Apple, Google, Facebook,
Microsoft, Huawei, Volkswagen, Siemens, Airbus, Total, Deutsche Bank, Gazprom, HSBC, JP
Morgan, IBM, Morgan Stanley, Coca-Cola, Pepsi, Goldman Sachs, Uber gibi bir çok sermaye
temsilcileri WEF’e katılacaklar. Yine Dünyadaki Ortodoksların ekümenik lideri olarak kabul
edilen Fener Rum Patriği Bartholomeos'da yer alacak.
WEF’te en önemli gündemlerden birinin kapitalizme olan güven bunalımı olunca, elbette
kapitalistlerin bir araya gelmesi doğal. Zira ekonomik krizler, eşitsiz gelir dağılımı, iklim, siyasi
istikrarsızlıklar, ticaretteki rekabetin geldiği boyut, savaş ve işgaller, yoksulluğun büyümesi,
işsizliğin beklenenin üstünde artış göstermesi ve daha birçok sorunlar ve sorunların yaratacağı
sonuçlar kapitalistleri endişelendirmekte ve bir çözüm yolu aramaktalar.
Haklılar; 21.yüzyılın ayaklanmalar yılı olacağı tespitinin elbette maddi bir zemini vardı.
Emperyalist kapitalist saldırganlığının dünya halklarında, işçi sınıfı ve emekçilerinde yani
toplam elde edilen gelirden hiçbir pay alamayan milyonlarca yoksul değişik biçim ve karakterde
itiraz etmemekteler. 2019 yılının başından bugüne kadar değişik ülkelerde isyanlar olmuş,
mevcut hükümetlerin ekonomik, siyasi ve iklimsel politikalarına karşı sokaklara çıkmışlardı.
Halen devam eden bu isyan dalgası, bu yıl ile birlikte 2,5 milyon kişinin daha işsiz kalacağı
gerçeği, kutuplaşmalar, cinsel, dinsel, sınıfsal çelişkilerin büyümesi gibi birçok sorun
kapitalistleri telaşlandırmaktadır.
Kapitalizmin doğal sonuçları olan bu gündemlerle toplanan WEF katılımcıları, gelecek süreçte
kapitalizmin ‘gelişimini’ frenleyecek sorunları masaya yatırmaktadırlar.
Amerika’da bulunan Edelman adlı iletişim şirketi, 28 değişik ülkeden 34 bin kişiyle yaptığı
‘kapitalizmin kendisinin nasıl değerlendirildiğine yönelik anketin sonucuna göre katılımcıların
yüzde 56’sı “kapitalizmin mevcut haliyle dünyaya faydadan çok zarar verdiğini” belirtmiş.İlk
defa böylesi bir anketin yapılmasıyla ortaya çıkan verilerde, özellikle Genel grev ile gündeme
oturan Fransa’da güvensizlik oranı yüzde 69 olması, kapitalistlerin telaşını anlaşılır kılıyor.
İşsizlik korkusu, ekonomik krizler, kısaca artan yoksulluğun getirdiği belirsizlik ve risk,
toplumun geneline yayılmaktadır. Emek ucuzlaştırılmakta, yaşam boyu iş garantisi tarihe
karışmaktadır. Genel ‘ahlakın’ bağlayıcılık gücü azalmakta, toplumsal hayat, belirsizlik,
toplumsal huzursuzluk, kaos ve sömürü sarmalı içine hapsedilmektedir.
Her şeyin alınır satılır hale getirildiği, sanattan, spora, basından sağlığa, eğitimden ekolojiye,
ulusal haksızlıklardan dan cinsiyet eşitsizliğine kadar toplumun her kesimini etkileyen, güven,
inanç, değişim ve umutları tüketen kapitalizmin bu doğal sonucu bugün onları
telaşlandırmaktadır.
Kapitalizmin dünyaya verdiği bu zararın ortadan kaldırılmasının maddi nesnel koşullarının da
oluştuğu bu süreçte elbette öznel kuvvetlerin mevcut nesnel durumu da kapitalistleri rahatlatan
bir durum olmaktadır. Bu nedenle WEF, NATO, G7, BM veya başkaca kapitalist birlikleri bir
araya getiren amaç kapitalist sistemin devamını garanti altına almak ise eğer, işçi sınıfı ve
emekçilerin mücadelelerini örgütlü hale getirmek ve onları kapitalist sisteme karşı savaştırmak
da anti-kapitalist, anti-emperyalist kuvvetlere görev çıkarmaktadır.
